به گزارش تحریریه، نشریه نیوزویک در زمینه بررسی چگونگی تغییر نرخهای بهره در سال ۲۰۲۶ آورده است که آخرین اقدام پولی فدرال رزرو در سال ۲۰۲۶ تصویری شفافتر، اما همچنان ناقص، از مسیری که نرخهای بهره ممکن است در سال آینده در پیش بگیرند به بازارها ارائه داد—سالی که احتمالاً با تداوم نگرانیها درباره تورم، شکننده بودن بازار کار و کنارهگیری جروم پاول، رئیس فدرال رزرو، همراه خواهد بود؛ دوره پایانی مسئولیت او با رابطهای بهطور ویژه پرتنش با کاخ سفید تعریف شد.
کاهش ۲۵ واحد پایهای نرخ بهره در نشست دسامبر تا حد زیادی مطابق با انتظارات بود؛ بهطوریکه ۹ عضو کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) به آن رأی مثبت دادند، یک نفر خواهان کاهش بیشتر بود و دو نفر ترجیح دادند نرخ وجوه فدرال بدون تغییر باقی بماند.
پاول در کنفرانس مطبوعاتی پس از آن گفت که نرخها اکنون «در محدوده خنثی» قرار دارند؛ سیگنالی که برای برخی به این معناست که فدرال رزرو ممکن است به پایان چرخه کاهش نرخ خود نزدیک شده باشد، با وجود این واقعیت که در نشست اخیر تنها دو مخالفِ عدم کاهش وجود داشت.
اما سخنرانی پاول که مملو از هشدارهایی درباره تورمِ همچنان بالا و «ریسکهای نزولی قابلتوجه» در بازار کار بود، تأکید کرد که مسیر فدرال رزرو در سال ۲۰۲۶ در نهایت به این بستگی خواهد داشت که مأموریتهای رقابتی آن در ماههای پیشِ رو چگونه تکامل پیدا کنند.
چگونه ممکن است نرخهای بهره در سال ۲۰۲۶ تغییر کنند؟
به لطف بهبود نسبی چشمانداز رشد تولید ناخالص داخلی و پیشبینی تورم کندتر، بخش پژوهش گلدمن ساکس انتظار دارد مقامات فدرال رزرو «در نیمه نخست سال آینده سرعت تسهیل را کاهش دهند»؛ بهطوریکه یان هاتزیوس، اقتصاددان ارشد، توقفی در ژانویه اما کاهشهایی در مارس و ژوئن را پیشبینی میکند که دامنه نهایی آن ۳ تا ۳.۲۵ درصد خواهد بود.
و بسیاری از شرایطی که خود فدرال رزرو انتظارشان را دارد، میتوانند استدلال برای کاهشهای بیشتر در سال ۲۰۲۶ نسبت به سه کاهش اعمالشده در سال ۲۰۲۵ را تقویت کنند. در خلاصه پیشبینیهای اقتصادی خود، FOMC رشد قویتر، بیکاری عموماً ثابت و افزایشهای قیمتی کمشتابتر را پیشبینی کرد، هرچند هشدار داد که «عدمقطعیت قابلتوجهی این پیشبینیها را همراهی میکند».
ابزار CME FedWatch تا اواسط دسامبر احتمال ثابت ماندن دامنه هدف بانک مرکزی در اواخر ژانویه را حدود ۷۵ درصد برآورد کرده است، هرچند با پیش رفتن پیشبینیها به ماههای بعدی سال، این اکثریت تضعیف و پراکنده میشود.
حتی بخش قابلتوجهی از کاربران پلتفرم Polymarket روی افزایش نرخ در مقطعی شرط بستهاند و کارشناسانی که با نیوزویک گفتوگو کردهاند میگویند احتیاط همچنان کلیدواژه اصلی خواهد بود، زیرا فدرال رزرو در سال ۲۰۲۶ میان تورم و بازار کار متزلزل توازن برقرار میکند.
رادنی ویلیامز، رئیس و همبنیانگذار پلتفرم مالی اجتماعی SoLo Funds، گفت «مصرفکنندگان باید انتظار داشته باشند فدرال رزرو همچنان با احتیاط حرکت کند و نرخها را فقط به میزانی کاهش دهد که اقتصاد کلان اجازه میدهد. اگر تورم فروکش کند و ثبات شغلی بهبود یابد، فدرال رزرو ممکن است قاطعانهتر اقدام کند، اما تغییر همچنان تدریجی خواهد بود.»
پاول در سخنرانی ۱۰ دسامبر خود بازار کار را دارای «ریسکهای نزولی قابلتوجه» توصیف کرد و خاطرنشان ساخت که افزایش بیکاری تاکنون بهواسطه کاهش شدید عرضه نیروی کار—ناشی از هم کاهش مهاجرت و هم مشارکت نیروی کار—مهار شده است.
پاول گفت: ما متعهد به تورم ۲ درصدی هستیم و تورم ۲ درصدی را محقق خواهیم کرد. اما این وضعیت، وضعیتی پیچیده، غیرمعمول و دشوار است که در آن بازار کار نیز تحت فشار قرار دارد و ممکن است ایجاد شغل عملاً منفی باشد.
نرخ تورم سالانه در تازهترین گزارش وزارت کار به ۲.۷ درصد کاهش یافت؛ از ۳ درصد در سپتامبر پایینتر و بهتر از افزایش اندکی که انتظار میرفت.
جاشوا رولی، پژوهشگر گیبس و همکار پژوهشی در مرکز مرکاتوسِ دانشگاه جرج میسون، به نیوزویک گفت که شتاب بیشتر افزایش قیمتها میتواند به «بازهای» FOMC مهماتی بدهد تا نرخها را بالاتر از سطح خنثی نگه دارند.
رولی افزود که تسهیل زودهنگام «ممکن است در ظاهر خبر خوبی به نظر برسد، اما برای میلیونها آمریکایی که حقوق به حقوق زندگی میکنند، تنها اندکی تسکین به همراه دارد».
او گفت: «در پلتفرم مالی اجتماعی ما، بیش از هر زمان دیگری شاهد اعضایی هستیم که صرفاً برای پوشش هزینههای مواد غذایی، اجاره و قبوض پایه درخواست وام میکنند. این نشانه اقتصادی است که در آن خانوادهها بهشدت تحت فشارند و یک تغییر جزئی نرخ بهتنهایی نمیتواند این شکاف را ترمیم کند.»
جانشین پاول به عدمقطعیت چشمانداز میافزاید
رولی افزود که محاسبات فدرال رزرو ممکن است تحت تأثیر انتقال رهبریای قرار گیرد که در ماه مه رخ میدهد؛ زمانی که دوره ششساله پاول به پایان میرسد و جانشینی منصوبِ دونالد ترامپ سکان را به دست میگیرد.
در حالی که رئیسجمهور هنوز جایگزینی را انتخاب نکرده است—و شرطبندان در حال حاضر میان کوین وارش، رئیس پیشین فدرال رزرو، و کوین هَسِت، مشاور دیرینه ترامپ، تقسیم شدهاند—تمایل آشکار او به کاهش نرخها به نظر رولی به این معناست که رئیس بعدی «احتمالاً از کاهشهای بیشتر حمایت خواهد کرد و کل کمیته را در آن مسیر حرکت خواهد داد».
ویلیامز به نیوزویک گفت «جانشینی مانند هَسِت میتواند ذهنیتی رشدمحورتر را به فدرال رزرو بیاورد و ایجاد شغل و شتاب بازار را بر انضباط سختگیرانه تورمی در اولویت قرار دهد. این ممکن است کاهش نرخها را تسریع کند، اما همچنین خطر تسهیل پیش از آنکه تورم کاملاً مهار شود را افزایش میدهد.»
این موضوع اخیراً توسط اقتصاددان استرالیایی، جاستین ولفرز، مطرح شد؛ کسی که هشدار داد انتصاب یک «وفادار» به ترامپ میتواند مارپیچ تورمیای را رقم بزند که یادآور بحران اقتصادی سالهای اخیر ترکیه است.
اما اقتصاددان مارک گرتلر ترجیح میدهد باور داشته باشد که «محدودیتهایی بر آنچه یک رئیس جدید فدرال رزرو میتواند انجام دهد وجود دارد»؛ دیدگاهی که با نظام رأیگیری اکثریتی FOMC، جایگاه (primus inter pares) رئیس بانک مرکزی، و همچنین پیامدهای اقتصادی هرگونه کاهش نرخ مطابق خواست ترامپ تقویت میشود.
او گفت: هر تلاشی برای پایین آوردن نرخها به مقاصد سیاسی احتمالاً تورم را افزایش میدهد و به واکنشی منفی و پرصدا در بازارهای مالی منجر میشود. افزون بر این، ناتوانی در کنترل تورم بهعنوان نشانهای از شکست تلقی خواهد شد؛ چیزی که یک رئیس جدید فدرال رزرو قطعاً میخواهد از آن پرهیز کند.
رولی به نیوزویک گفت: باید امیدوار باشیم که در نهایت قضاوت درست و عقل سلیم غالب شود. اما اگر چنین نشود، نور بیشتری بر استقلال فدرال رزرو—یا نبودِ آن—خواهد تاباند.
پایان/
نظر شما